Poznańskie Koziołki

W dniach 11-12 czerwca odbyła się wycieczka klas II do Poznania. O godzinie 7:35 wyjechaliśmy z dworca PKP we Wolsztynie. Wielu z nas pierwszy raz jechało pociągiem. Pewnie dlatego niektórzy byli tak bardzo podekscytowani. A było czym się ekscytować... Gdy dojechaliśmy na miejsce, było bardzo gorąco. Pogoda nas zaskoczyła, aż za bardzo. Gdy czekaliśmy na tramwaj, wielu z nas zastanawiało się nad życiem w tak dużym mieście. Odnosiliśmy wrażenie, że w takich miejscach czas mija inaczej, szybciej.

Zostaliśmy nauczeni tego, że gdy jedzie się tramwajem trzeba kupić bilet, skasować go, ale trzeba również orientować się ,gdzie chcemy wysiąść.

Poszliśmy do schroniska, odpoczęliśmy trochę, następnie wybraliśmy się z naszymi opiekunkami: panią Zosią Mąkosą i Marzeną Bartyzel na Stary Rynek w Poznaniu. Czekał juĹź tam na nas młody i przystojny przewodnik. Poznawaliśmy historię Poznania, a o godzinie 12:00 oczy niemalĹźe wszystkich przechodniĂłw zwrĂłcone były na wieżę, na ktĂłrej ukazała się para trykających się koziołkĂłw. Zagrany został rĂłwnieĹź hejnał. W pierwszym dniu byliśmy m.in. w Bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła, w Kolegiacie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Marii Magdaleny. My juĹź nie musimy sobie wyobraĹźać, jaki Poznań był kiedyś. Obejrzeliśmy jego miniatury w postaci makiet historycznych. Zachęcam osoby, ktĂłre będą miały moĹźliwość, by odwiedzić to miejsce, gdyĹź moĹźna dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Nasz przewodnik podpowiedział nam rĂłwnieĹź, gdzie kiedyś niektĂłrzy z nas podczas studiĂłw będą mogli się dobrze i tanio najeść w kafejce studenckiej oraz gdzie chłopacy będą mogli zabrać swoje dziewczyny, by im zaimponować. ;) W drodze powrotnej, zmęczeni wstąpiliśmy do Starego Browaru. Mieliśmy trochę czasu dla siebie. Pochodziliśmy po sklepach, następnie znĂłw powędrowaliśmy na rynek. Tramwajem powrĂłciliśmy do schroniska, w ktĂłrym zjedliśmy obiadokolację. Wieczorem poszliśmy do kina w Plazie. Zmęczeni, ale z uśmiechem na twarzy, wrĂłciliśmy do naszego miejsca noclegu. Ja sama, gdy tylko połoĹźyłam się na łóżko, zasnęłam. Były teĹź osoby, ktĂłre wcale o spaniu nie myślały, ale w końcu takie są uroki wycieczek. ;)

Rano, po śniadaniu, wiele osĂłb pojechało z panią Krysią na zawody, ktĂłre odbywały się na stadionie: „Olimpia”. Reszta naszej wycieczki udała się tramwajem na „Maltę Ski”. Tam mogliśmy się wyszaleć! JeÂździliśmy na torze saneczkowym, oraz zjeĹźdĹźaliśmy na nieduĹźych pontonach z „mini skoczni”. Było to dla nas wielką atrakcją. Byliśmy teĹź w centrum handlowym Malta. Wiele osĂłb zrobiło zakupy. Cieszyły się przede wszystkim dziewczyny. WrĂłciliśmy po torby do schroniska i poszliśmy na „Olimpię”, by pokibicować naszym kolegom. Zajęli oni bardzo dobre miejsca, serdecznie gratuluję! Pani Krysia na pewno jest z nich bardzo dumna - wyraził to jej uśmiech, ktĂłry się pojawił. Razem z innymi zawodnikami wrĂłciliśmy autobusem do domu.

Sami przekonaliśmy się, że wcale nie trzeba jechać daleko na wycieczkę, aby dobrze się bawić. Nie myśleliśmy, że Poznań jest tak malowniczym miastem. Dziękuję w imieniu wszystkich uczestników wycieczki naszym opiekunkom: pani Marzenie, a szczególnie pani Zosi, która z ogromnym zaangażowaniem zorganizowała cały wyjazd. Reasumując... Jesteśmy niezmiernie wdzięczni za kolejną udaną wycieczkę, po której na pewno zostanie nam na bardzo długo wiele wspaniałych wspomnień.

Sandra Mikołajewicz