PiÄ™kna to pÅ‚yta, a jej instrumentalny poczÄ…tek peÅ‚en jest smutnych d¼wiÄ™ków gitary Andrew Latimera. To on zaÅ‚ożyÅ‚ grupÄ™ w 1971 roku i przewodzi jej do dzisiejszego dnia. Nagrali do tej pory 14 pÅ‚yt studyjnych. Dużo to i maÅ‚o, ale „Stationary Traveler” z 1984 r. należy na pewno, wg mojej opinii, do najpiÄ™kniejszych. Niedawno ukazaÅ‚a siÄ™ zremasterowana wersja, która bogatsza jest o dwa „nowe” utwory. Warto siÄ™ w niÄ… zaopatrzyć wÅ‚aÅ›nie z tego powodu. Na okÅ‚adce widzimy zdjÄ™cie z Berlina z czasów, kiedy powstawaÅ‚ Mur BerliÅ„ski. Smutne i depresyjne to byÅ‚y czasy, a muzyka odpowiada idealnie temu nastrojowi. PiÄ™kne „West Berlin” i „Fingertips” (z przepiÄ™knÄ… liniÄ… basu Davida Patona) sÄ… na to dowodem. Na zakoÅ„czenie pierwotnej wersji sÅ‚yszymy delikatny „Long Goodbyes”, który zaczyna siÄ™ piÄ™knym dialogiem fletu i instrumentów klawiszowych. Warto odkryć ten zespół, który wÅ›ród miÅ‚oÅ›ników rocka progresywnego ma status grupy kultowej. Ja polecam szczerze!!!
Zobacz wideo: