Szkoła w wakacje...? Tak! Jednak tylko po to, aby móc wyjechać zgranym zespołem nad morze. Pod wodzą opiekunów: p. Krystyny Zwirn, p. Beaty Janczewskiej, p. Magdaleny Krzemień oraz p. Przemysława Strażyńskiego prawie czterdziestoosobowa grupa młodzieży spędziła tydzień w Rewalu. A wyruszyła właśnie spod szkoły.

Pogoda nie zawsze była łaskawa, ale byliśmy optymistami i nie narzekaliśmy. Nikt nie mógł powiedzieć, że się nudzi, gdyż plan dnia ułożony był perfekcyjnie :)

Być nad morzem i wylegiwać się rano, zamiast pobiegać brzegiem plaży? Niemożliwe! Codzienny rozruch był tak samo pewny jak śniadanie tuż po nim.

Morska woda do ciepłych nie naleĹźała, ale to oczywiste, Ĺźe kaĹźdy przynajmniej raz musiał się wykąpać. Surowe warunki to “pikuś” dla młodych siedleckich mistrzĂłw :)

Atrakcji było sporo, m.in.: dmuchana zjeżdżalnia znajdująca się na plaży. Szybkie ślizgi wywoływały na twarzach dzieci uśmiech od ucha do ucha.

Siedlecka szkoła sportem stoi, więc nie mogła nie wziąć udziału w Biegu Śniadaniowym, jaki odbył się w Rewalu. Trasa liczyła 2 km i nikt nie bał się wysiłku, poniewaĹź ludzie i energia jaka im towarzyszyła były niesamowite. Po biegu kaĹźdy uczestnik dostał paczkę ze śniadaniem, a pani Krystyna zadbała, aby obozowicze otrzymali pamiątkowe koszulki sportowe :) Gorsza pogoda dała okazję do rywalizacji w temacie: “Niesamowita budowla z piasku”. Wszystkie dzieła okazały się fantastyczne i było w nich widać zaangaĹźowanie oraz znakomitą zabawę podczas pracy! Inną okazją do współzawodnictwa był konkurs na najczystszy pokĂłj obozu.

Rewal ma świetną lokalizację, więc zostały zorganizowane dwie piesze wycieczki. Jedna z nich do Trzęsacza, aby zobaczyć ruiny słynnego kościółka pochłanianego przez morze, a druga do Niechorza, gdzie mieści się muzeum figur woskowych. Wszyscy bawili się wyśmienicie i nikt nie chciał wracać do domu, ale jak to mĂłwią: “Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy”. Na szczęście wspomnienia zostają :)

LuPka