Tego roku Święta Wielkanocne przyszły wyjątkowo szybko. Już w czwartek 24 marca zaczyna się tygodniowa przerwa w nauce. Wokół widać pierwsze oznaki zbliżającej się wiosny, która zawsze kojarzy się z Wielkanocą. Wystarczy zajrzeć do przydomowych ogrodów, by dostrzec puszyste bazie, fioletowe i żółte krokusy oraz białe przebiśniegi. Pogoda jest zmienna, jak na tę porę roku przystało. Dni są coraz dłuższe i później robi się ciemno. Zimę już dawno odstawiliśmy w kąt i z utęsknieniem czekamy na zające, kolorowe pisanki i koszyki pełne smakołyków.

W Wielką Sobotę tuż po przebudzeniu się każdy z nas szuka gniazdka ze słodkościami, pozostawionymi przez naszego kochanego zajączka. Późnym popołudniem ozdabiamy wiklinowe koszyczki i wypełniamy je pisankami, wędlinami, barankami z masła, wypiekami i najróżniejszymi przysmakami, a później idziemy z nimi do kościoła, aby je poświęcił kapłan. Tam wystawiamy przyniesione jadło tak, żeby spadł na nie deszcz święconej wody. Następnego dnia rano dzielimy się poświęconym jajkiem i składamy sobie życzenia, dopiero potem można jeść świąteczne śniadanie. W te wolne od nauki i pracy dni odwiedzamy bliskich i to im właśnie poświęcamy czas.

Najbardziej wyczekiwany przez młodzież jest lany poniedziałek. Kiedy pogoda dopisuje, od rana zaczyna się polewanie wodą. Jeszcze jedną atrakcją wielkanocną są Siwki. Co prawda ten obyczaj zanika, ale w Siedlcu staramy się go podtrzymywać. Ludzie przebierają się, zabawiają innych, oblewają wodą i murzą, a niekiedy gapie stojący na chodniku dostają lejty. Wtorek jest dniem odpoczynku i regeneracji przed pójściem do szkoły i pracy.

Święta Wielkanocne są jednym z długich weekendów, kiedy to możemy odpocząć od codzienności, najeść się smakołyków i wesoło spędzić czas.

Autor: Oliwia Radna i Martyna Budzyń