Głównymi bohaterami w filmie jest rodzina Drywy, jednego z robotnikĂłw, ktĂłry poległ 17 grudnia. Został postrzelony przez przypadek, gdy zmierzał do pracy. Zmieniło to drastycznie Ĺźycie jego rodziny. Aktorzy w filmie wcielają się w autentyczne postacie.. Robotnicy byli głodni, pragnęli chleba. Władze wprowadziły przed świętami duĹźe podwyĹźki cen, nie pomyśleli o tym, by społeczeństwu podwyĹźszyć pensję, gdyĹź nie interesowali się tym, czy ktoś będzie w stanie utrzymać swoją rodzinę. Osoby pracujące czuły się bardzo pokrzywdzone. Ludzie Ci nie czuli się bezpiecznie w swoim własnym kraju. Cierpieli, poniewaĹź chcieli po prostu, mieć gdzie mieszkać, za co kupić chleb. Podczas demonstracji, ludzie nieśli flagę, była od krwi ofiar, ktĂłre zginęły przez przypadek, niepotrzebnie. Milicja, oddziały wojska brutalnie „uspokajały” manifestantĂłw. Tragednia narodowa dokonana przez komunistyczne władze PRL wpłynęła na historię naszego kraju. Czy taka była kolej rzeczy?

Cieszę się, że miałam możliwość obejrzenia owego filmu. Dla mnie, była to lekcja historii, zrozumiałam i poczułam, jak to było kiedyś. Powstał film, który przedstawił prawdziwe zdarzenia z tamtych lat, przeszłość został udokumentowana, pokazana nam, społeczeństwu, które ma obowiązek wiedzieć, jak było... Podobała mi się muzyka Michała Lorenca. W film włożono wiele pracy, efekty są widoczne. Można było zauważyć łzę spływającą po policzku oglądających, a to o czymś świadczy, prawda? Polecam ten film, szczególnie tym osobom, które nie są obojętne na historię naszego kraju, interesują się nią i pragną zobaczyć, jak to jest być prawdziwym bohaterem narodowym. Nie można być głuchym na przeszłość, która zdecydowała o naszych losach.

Mieliśmy również czas dla siebie! Szczególnie podobało się to dziewczynom! :) Wracaliśmy do domu zadowoleni, ze świadomością tego, że ten wyjazd był nam potrzebny, opłacał się! Dziękujemy!

Sandra Mikołajewicz

21 marca tego roku w naszej szkole obchodziliśmy dzień wiosny, ale nie wszyscy spędzali ten dzień na topieniu marzanny i przebieraniu się w humorystyczne stroje. Część klasy IIIa i IIIb wybrała się do kina na film „Czarny czwartek” pod opieką pań M. Bartyzel i Z. Mąkosy. ;-)

Po drugiej lekcji wycieczkowicze z niecierpliwością czekali na wyjazd do Zielonej Góry. Niektórzy najbardziej pragnęli czasu wolnego, aby trochę poszaleć w sklepach, a inni filmu historycznego. Jak dojechaliśmy, mieliśmy godzinę do seansu, więc każdy powędrował poprzeglądać wiosenne wystawy. Kiedy znaleźliśmy się już w sali kinowej, wszyscy z ciekawością czekali na rozpoczęcie.

Po wyjściu z kina okazało się, że opinie na temat dzieła mamy różne. Niektórym film się podobał, a innym nie. Moim zdaniem jest idealny dla osób interesujących się historią, mnie nie przypadł do gustu. Jednak o wiele łatwiej jest mi teraz wyobrazić sobie czasy, kiedy Polakom żyło się ciężko.

Dwa dni później - 23 marca młodzież z różnych klas szkoły podstawowej i gimnazjum wybrała się do Zielonej Góry, aby obejrzeć film o Janie Pawle II. Opiekowały się nami panie: M. Nowicka, W. Śmiałek-Stasiak, M. Buda. Na miejscu byliśmy około godziny trzynastej, zdążyliśmy kupić popcorn, colę i czekaliśmy na seans. Film był realizowany w 120 lokalizacjach, w 13 krajach, na czterech kontynentach. Narratorem był Krzysztof Ziemiec.

Zdania na temat filmu był podzielone, wielu z uczestników wycieczki spodziewało się czegoś zupełnie innego. Sądzę, że wszystkie filmy o Janie Pawle II wyjątkowo wzruszają. Każdy wierzący człowiek zna dobrze Karola Wojtyłę i zostanie w naszym sercu na zawsze.

Karolina Piątek