Gdy się nie ma, co się lubi… Wielu fanĂłw Pink Floyd marzyło o nowym krążku grupy – niestety ich pierwszy wspĂłlny od ponad 20 lat występ na koncercie charytatywnym LIVE8 był tylko jednorazową historią. Wykonali wtedy wspĂłlnie kilka utworĂłw i na tym koniec. Śmierć Ricka Wrighta połoĹźyła kres tym marzeniom. Ale ukazała się trzecia solowa płyta wokalisty grupy Davida Gilmoura. Gilmour jest muzykiem, ktĂłrego grę moĹźna rozpoznać po kilku pierwszych dÂźwiękach jego gitary. Ta jego przewidywalność jest ogromnym atutem. Krążące podczas powstawania płyty plotki okazały się prawdą i oto na tej płycie znajdujemy nazwiska dwĂłch znakomitych polskich muzykĂłw: Zbigniewa Preisnera i Leszka MoĹźdĹźera. Ten pierwszy odpowiedzialny jest za orkiestrację płyty, a drugi zagrał na fortepianie w dwĂłch utworach. Piękna to płyta i nawet przestałem Ĺźałować, Ĺźe nie powstała pod szyldem całej grupy. Liczy się muzyka! Dodatkowym atutem jest sposĂłb, w jaki płyta został wydana – przy uĹźyciu tworzyw ekologicznych. W 2006 roku David Gilmour odwiedził Gdańsk, gdzie dał niesamowity koncert w rocznicę wydarzeń sierpniowych. W 2008 roku koncert ten ukazał się jako CD i DVD. Polecam gorąco!!!